ประวัติ
อัศศิริ ธรรมโชติ เป็นนักเขียนชาวไทย ศิลปินแห่งชาติ เจ้าของรางวัลซีไรท์ปี พ.ศ. 2524 เกิดเมื่อวันที่ 10 กรกฎาคม พ.ศ. 2490 ที่อำเภอหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ จบชั้นมัธยมปีที่ 4 จากโรงเรียนไกลกังวล หัวหิน แล้วมาศึกษาต่อที่โรงเรียนผดุงศิษย์พิทยา กรุงเทพมหานคร หลังจากเป็นลูกจ้างชั่วคราวของสำนักงานสถิติแห่งชาติ 2 ปี จึงกลับมาสอบเข้าศึกษาต่อที่คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เมื่อปี 2513 ครั้นสำเร็จการศึกษาปริญญาตรีแล้ว ได้เริ่มทำงานกับผู้ผลิตหนังสือ “ประชากร” ระยะหนึ่ง ก่อนจะโยกย้ายไปประจำ “ประชาชาติ”, “สยามรัฐรายวัน”, “สยามรัฐสัปดาห์วิจารณ์”, “มาตุภูมิ”, “สู่อนาคต” และหวนคืนสู่ “สยามรัฐ” จวบจนปัจจุบัน
เริ่มเขียนหนังสือตั้งแต่เป็นนิสิต โดยเฉพาะ”สำนึกของพ่อเฒ่า” เป็นเรื่องสั้นเรื่องแรกในชีวิต ได้รับการคัดเลือกให้ได้อันดับสามจากการประกวดชิงรางวัล “พลับพลามาลี” เมื่อปี 2515 ของชุมนุมวรรณศิลป์จุฬาฯ จากนั้นอีกราวหกปี คือ พ.ศ. 2521 มีหนังสือรวมเรื่องสั้นเล่มแรกชื่อปก “ขุนทอง เจ้าจะกลับมาเมื่อฟ้าสาง” หนังสือเล่มนี้ทำให้อัศศิริได้รับรางวัลซีไรท์ในปี พ.ศ. 2524
อัศศิริยังมีผลงานการเขียนบทละครโทรทัศน์เช่น เรื่อง “ขุนเดช” ของสุจิตต์ วงศ์เทศ และ “แม่นากพระโขนง”
ผลงานตีพิมพ์แล้ว
- ขุนทอง เจ้าจะกลับเมื่อฟ้าสาง (2521)
- เหมือนทะเลมีเจ้าของ (2524)
- ขอบฟ้าทะเลกว้าง (2525)
- ฟุตบอลบ้านนอก (2526)
- บ้านริมทะเล (2527)
- โลกสีน้ำเงิน (2528)
- งามแสงเดือน (2529)
- มหกรรมในท้องทุ่ง (2530)
- ขอทาน แมว และคนเมา (2531)
- นวลน้อย (2531)
- ผู้หญิง คนแก่ เด็ก แมว และผม (2531)
- ชีวิตคือวัยอันผ่านพ้น (2532)
- ทะเลร่ำลมโศก (2533)
- หลายๆครั้งในชีวิต (2532)
เครื่องราชอิสริยาภรณ์
ผลงานนักเขียน
ขอบฟ้าทะเลกว้าง

นักฟุตบอลบ้านนอก

อ้างอิง : https://www.google.com/url? https://th.wikipedia.org/wiki https://www.google.com/url?sa=i&url=https