อนุสรณ์ ติปยานนท์

อนุสรณ์ ติปยานนท์ เป็นนักเขียน นักแปล โดยเขามีผลงานรวมเรื่องสั้นเข้ารอบสุดท้ายรางวัลซีไรท์ถึง 2 สมัย ได้แก่ รวมเรื่องสั้น เคหวัตถุ (พ.ศ. 2551) และนิมิตต์วิกาล  (พ.ศ. 2554)

การศึกษา

อนุสรณ์เคยเข้าศึกษาที่คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร เมื่อปี พ.ศ. 2526 พร้อมกับที่เข้าเรียนคณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ไปด้วย และในที่สุด ก็ตัดสินใจที่จะไม่ศึกษาต่อมหาวิทยาลัยศิลปากร แต่ยังศึกษาต่อที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ต่อจนจบการศึกษาระดับปริญญาตรีจากคณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

ผลงาน

เมืองเย็น เป็นผลงานเขียนเล่มแรกของเขา ส่วนผลงานซึ่งสร้างชื่อให้กับเขาส่วนใหญ่เป็นงานเขียนรวมเรื่องสั้นทั้งสิ้น

เขาได้ให้สัมภาษณ์กับสื่อหลายฉบับว่า เริ่มต้นจับปากกาด้วยการเป็นนักแปล แต่แล้ววันหนึ่ง เมื่อเพื่อนสนิทของเขาจากไปในเหตุการณ์ 11 กันยายน อนุสรณ์ก็ผันความสนใจที่อยากเขียนหนังสือเล่มเล็กๆ สักเล่มหนึ่งเพื่อรำลึกและอุทิศถึงเพื่อน แต่พอเขียนจริงมันกลับเพิ่มจำนวนยาวขึ้น

สมญานาม หรือคำจำกัดความที่นักอ่านในประเทศนี้มักมีต่อเขา คือ “มูราคามิเมืองไทย” นั้นเกิดขึ้นมาจากบทสัมภาษณ์ในนิตยสาร GM ฉบับที่ 364 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

ผลงานของอนุสรณ์มีทั้งหมด ดังนี้

  • เมืองเย็น (บทกวี พ.ศ. 2534)
  • ลอนดอนกับความลับในรอยจูบ (นวนิยาย พ.ศ. 2547)
  • H2O-ปรากฏการณ์แตกตัวของน้ำบนแผ่นกระดาษ (รวมเรื่องสั้น พ.ศ. 2548)
  • Soul Stimulate-ใจออกเริงร่ายไม่หยุดหย่อน (ความเรียงและเรื่องสั้น พ.ศ. 2548)
  • 8 1/2 ริกเตอร์ การตามหาหัวใจที่สาบสูญ (นวนิยาย พ.ศ. 2549)
  • เคหวัตถุ (รวมเรื่องสั้น พ.ศ. 2550)
  • ท่าอากาศยานต่างความคิด (ความเรียง พ.ศ. 2552)
  • นิมิตต์วิกาล, (รวมเรื่องสั้น พ.ศ. 2554)
  • พระเจ้า-ความเงียบ (ความเรียง พ.ศ. 2554)
  • วายัง อมฤต (นิยาย พ.ศ. 2561)

หนังสือเสียง

อาคเนย์คนึง

เนื้อหาในหนังสือตอนที่ 1

https://drive.google.com/file/d/1MfIL9cmXavD8GN_BJck8Vu7OSMejbrFX/view?usp=sharing

เนื้อหาในหนังสือตอนที่ 2

https://drive.google.com/file/d/1l1JQCnBtfaqCXhr-BWvQKGhs5xxe7PMN/view?usp=sharing

Anusorn

อ้างอิง : https://www.google.com
            https://th.wikipedia.org/wiki

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น